...گفت: «پسر جالبی هستی، خودت می‌دونی؟» و نوبت من بود که لبخند بزنم، چون زمان زیادی از آخرین باری که کسی مرا پسر خطاب کرده‌بود می‌گذشت. من کی مرز بین پسر بودن و مرد شدن را رد کرده‌بودم؟ هر وقت که بود، این مرز چنان باریک و نامحسوس بود که اصلاً متوجه وجودش نشده‌بودم. شاید اگر بهتر توجه کرده‌بودم، وضعم متفاوت از این بود...

اشتها

سعید صیرفی‌زاده